Okładzina wykonana z kamienia naturalnego, doskonale wytrzymała i elastyczna, wysoce wodoodporna i nadająca się do zastosowania wewnątrz jak i na zewnątrz budynku? Jest to oczywiście fornir kamienny. Materiał zyskuje ostatnimi czasy na popularności i spotkać go można dosłownie wszędzie. Jak jest przyczyna sukcesu? Warto sprawdzić co to jest, jak się go wytwarza oraz jak o niego zadbać. 

Fornir Kamienny – co to jest? 

 Mówiąc o fornirze, mamy na myśli rodzaj okleiny ściennej, o niezwykle szerokim zastosowaniu. Specyficzna technologia oraz grubość, mieszcząca się w zakresie 0,1 – 2 mm (a po uwzględnieniu wzmocnienia z żywicy poliestrowej oraz włókna szklanego 1 – 3 mm) zapewnia możliwość stosowania na praktycznie każdej powierzchni. 

 Ten popularny, ekologiczny materiał stanowiący tapetę kamienną wykonywany jest przy użyciu nietypowej metody produkcyjnej. Polega ona, w dużym uproszczeniu, na ściąganiu cienkiej warstwy kamienia z płyty kamiennej. W kolejnym etapie, stosuje się podwójne wzmocnienia z wyżej wymienionego włókna szklanego oraz żywicy poliestrowej. W ten sposób, okleina charakteryzuje się wysokim poziomem elastyczności, stanowiąc przy tym niezwykle wytrzymały produkt. 

 Taka metoda produkcji sprawia, że fornir uznawany jest za materiał w 100 % ekologiczny. Bierze się to z faktu, iż w trakcie wydobycia surowca, nie jest on w żaden sposób zanieczyszczany. 

Jak się produkuje fornir kamienny? 

 Proces produkcyjny fornirów wygląda następująco:

• Przygotowanie skały z której powstanie fornir z kamienia.
• Podgrzanie skały palnikiem, aby doprowadzić do pojawienia się szczelin między blaszkami łupka.
• Rozlanie żywicy epoksydowej na powierzchnię skały.
• Ułożenie na niej cienkiej warstwy włókna szklanego lub fizeliny bawełnianej. 
• Wylanie kolejnej warstwy żywicy.
• Po ostygnięciu, zrywa się żywicę, która „odchodzi” razem z warstwą łupka. W ten sposób otrzymujemy fornir.

Cały proces powtarza się ponownie, pozwala to na uzyskanie znacznie większej powierzchni okleiny, niż przy standardowym rozcinaniu kamienia. 

Zastosowanie, układanie i klejenie 

 Na początku warto pamiętać, czym można przycinać fornir kamienny. Szczęśliwie, nadaje się większość ostrzy – noże do tapet, gilotyny, noże na prowadnicach, nożyczki, piły ręczne i mechaniczne. Najlepiej wybrać piły mechaniczne z tarczami do przycinania kamienia. Na ogół pozwalają na dokładniejsze i bardziej estetyczne przycinanie arkuszy. 

 Jak już to było wspominane – zaletą forniru jest jego uniwersalność. Stosować go można zarówno na wewnętrznej, jak i zewnętrznej stronie pomieszczenia. Odradza się natomiast stosowanie tego typu oklein jako powierzchni podłogowej. Ze względu na cienkość, mogłoby dojść do szybkiego wytarcia kamiennej powierzchni. Forniry kamienne za to nadają się bardzo dobrze również do wykańczania elementów kominka lub jako dekoracja frontów mebli oraz oczywiście, jako element elewacji. Bierze się to oczywiście z tego, że kamień jest niezwykle wytrzymałym materiałem. Bez trudu znosi zarówno skrajnie wysokie, jak i skrajnie niskie temperatury. Wilgoć również nie stanowi problemu. 

 Do ułożenia forniru, należy przede wszystkim:

• Dokładnie oczyścić z tłuszczu oraz zagruntować powierzchnię na której będziemy aplikować okleinę.
• Przyciąć potrzebną powierzchnię arkusza. 
• Rozciągamy klej na przyciętej powierzchni kamienia (najlepiej za pomocą szpachelki). Mowa o kleju składnikowym w kartuszu (rodzaj cylindrycznego opakowania). Ważne, że by klej znajdował się na każdym milimetrze klejonej powierzchni, tak, aby okleina mocno i dokładnie „złapała”. 
• W kolejnym etapie, należy przyłożyć arkusz do zagruntowanej powierzchni, a następnie docisnąć go czystym wałkiem
• Na łączeniach arkuszy, warto przykleić taśmę. Unika się w ten sposób potencjalnych zabrudzeń od kleju. 

 Po zakończeniu procesu przyklejania forniru, należy go oczywiście zaimpregnować za pomocą dostępnych impregnatów. Zadbana powierzchnia dłużej zachowa swój efektowny wygląd. Warto pamiętać, że impregnację należy cyklicznie powtarzać. W przypadku zastosowania zewnętrznego – co 2-3 lata, natomiast przy zastosowaniu wewnętrznym – co 5-7. 

 Ważne! Klejenie forniru kamiennego powinno odbywać się w warunkach temperatury pokojowej. Co do klejów – najlepsze będą kleje epoksydowo poliuretanowe (polimocznikowe), stale elastyczne.

Wady i zalety 

 Wiedząc już co nieco czym jest fornir kamienny, jakie jest jego zastosowanie oraz jak się go produkuje, można wyróżnić pewne zalety i wady tego typu okleiny. 

Zalety

• Uniwersalność – można go stosować niemal wszędzie – na zewnątrz i wewnątrz domu. 
• Wysoka odporność na wilgotność. Kamienie, z których wykonywane są forniry z kamienia są materiałem o bardzo niskiej nasiąkliwości.
• Elastyczność i odporność na uszkodzenia, którą fornir zyskuje dzięki podwójnej warstwie żywicy. 
• Lekkość połączona z elastycznością sprawia, że materiał jest łatwy w transporcie oraz w przechowywaniu. 
• Odporność na wysokie i niskie temperatury to dodatkowe ułatwienie, zarówno w kwestii przechowywania, jak i transportowania. 
• Promienie UV nie wpływają w żaden sposób na powierzchnię pokrytą fornirem kamiennym. Dzięki temu, kolor nie blaknie i nie matowieje. 
• Po impregnacji fornir długo zachowuje swoje właściwości, dodatkowo, nie trzeba procesu impregnacji zbyt często powtarzać. Dzięki temu, omawiana okleina charakteryzuje się nie tylko estetycznym i efektowym wyglądem, ale i długo zachowuje swoje właściwości. 

Wady

• Brak możliwości wykorzystywania jako okleiny podłogowej.
• Ułożenie forniru możliwe jest tylko na idealnie równej i gładkiej ścianie. Zmusza to zatem potencjalnego użytkownika do odpowiedniego przygotowania powierzchni, przed podejściem do klejenia. Jakiekolwiek odstępstwo sprawi, że uzyskany efekt będzie daleki od zamierzonego.